เรื่องสั้นไม่หักมุม The Liar Game (ภาคอำเภอ)
“สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลงพัดผ่านมาแล้ว… เหลือแค่คุณจะเลือกสร้างกังหัน หรือสร้างกำแพง”
*เรื่องสั้นฉบับนี้ เป็น Fiction*
**เรื่องทั้งหมดเขียนเพื่อความบันเทิง และเพื่อส่งเสริมความรู้ของการเลือกตั้ง แห่งประเทศที่บูชารัฐธรรมนูญเหนือสิ่งอื่นใด
มิถุนายน 20xx ประเทศแห่งหนึ่ง เปิดรับสมัครเกมส์การเลือกตั้งที่ตื่นตาตื่นใจที่สุดครั้งนึงในทศวรรษ รัฐบาลประกาศให้คนที่อายุเกินสี่สิบจ่ายเงินจำนวน 2500 เยน มาสมัครเข้าสู่เกมส์ ประกาศตัวว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในกลุ่มก้อนอาชีพใด ทั้งหมด 20 กลุ่ม (มีตัวอย่างเช่น การศึกษา วิทยาศาสตร์ ฟรีแลนซ์ และอื่นๆ) และจะให้มีการเลือกตั้งกันเอง คัดเลือกตัวแทนผู้เชี่ยวชาญในแต่ละกลุ่มอาชีพ กลุ่มละ10 คน รวมเป็น 200 คนเพื่อเข้าสู่สภาสูงของประเทศ เกมส์การเลือกตั้งนี้ ถูกเรียกว่า SOR WAR games หรือบางคนเรียกชื่อเล่นว่า Liar Games ซีซั่นใหม่
9 มิถุนายน เกมส์ SOR WAR จัดกันทั่วประเทศกว่า 900 แห่ง อากิยามะยืนอยู่หน้าลานเขต บุนเคียวคุ 文京区 นี่เป็นเขตตั้งใจกลางเมืองหลวง โรงเรียนและมหาวิทยาลัยที่ถือว่ายิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศนี้ ตั้งอยู่ในเขตนี้
นาโอะ จากที่เคยเป็นนักเรียนมหาลัย ตอนนี้เธอกลายเป็นคุณแม่เดินเข้ามาทักอากิยามะ เพราะทั้งคู่เคยเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยโตเกียว
“เธอมาทำไมเนี่ย”
“ประเทศนี้ ทั้งกฎหมายและโครงสร้างกำลังป่วย… ฉันจะแข่งเกมส์ เลือกคนที่เป็นตัวแทนที่ให้ความหวังเราได้” นาโอะ พูดไปยิ้มไ
“นาโอะ เธอรู้ใช่ไหมว่า เกมส์นี้มันคือการเมือง การหักหลังและโกหกจะหลีกเลี่ยงไม่ได้นะ”
“รู้… รู้มาตั้งแต่อ่านฮิราคานะออกแล่ว Liar Games รอบล่าสุดก็มีพรรคการเมืองใหญ่โกหก ว่าจะจับมือนิ”
“โอเค งั้นพี่ก็สบายใจ…. ยินดีต้อนรับสู่ Liar Games ซีซั่นใหม่นะ นาโอะ”
เก้าโมงตรง เจ้าหน้าที่เรียกผู้สมัครจำนวน 51 คนในบุนเคียวคุ เดินเข้าสู่ลานเลือกตั้ง ทุกคนต้องถูกริบมือถือและเครื่องมือสื่อสารทุกชนิด อากิยามะนับจำนวนเจ้าหน้าที่ ใน SOR WAR games ของบุนเคียวคุ หกสิบคน จำนวนเยอะกว่าผู้เล่นอีกถือว่างานนี้ ผู้จัด SOR WAR games ตั้งใจเต็มที่เพื่อไม่ให้ใครกล่าวหาว่ามีการโกงเลือกตั้ง หากใครแม้ต้องการจะลุกเดิน ไปห้องน้ำจะต้องยกมือ และเจ้าหน้าที่จะไปรอที่ห้องน้ำต่อให้ถ่ายหนักถ่ายเบาก็ต้องรอ เหมือนการคุมสอบ
ผู้สมัครจะต้องนั่งประจำที่ ที่ทางเจ้าหน้าที่จัดให้ หมดเวลาการแจกใบปลิวหาเสียง หรือโน้มน้าวให้มาเลือกตัวเอง แต่อากิยามะเห็นว่ามีหลายคนมากที่ จงใจใส่เสื้อ ผ้าพันคอ โบเป็นสีส้ม สีเหลือง สีแดง ราวกับแสดงสัญลักษณ์อะไรบางอย่างที่คนในประเทศนี้รู้จักกันดี
“ตอนนี้เราได้ผู้สมัครแต่ละกลุ่มไม่เกินห้าคนแล้ว กติกา SOR WAR games คือเราจะมีการจับฉลากเพื่อแบ่งสายเหมือนแข่งฟุตบอลโลก ในเขตบุนเคียวคุมีผู้สมัครอยู่เพียง 15 กลุ่มอาชีพ ดังนั้นเราจะแบ่งให้มีการเลือกตั้งสามสาย แต่ละสายจะมีห้ากลุ่มอาชีพ จากนั้นเราจะอนุญาตให้พวกคุณที่อยู่ในสายเดียวกัน พูดคุยกันเพื่อหาเลือกคนที่ดีที่สุดในแต่ละสายอาชีพสามคนเข้าสู่รอบต่อไป”
126,126 อากิยามะ เขียนลงกระดาษ นาโอะเห็น…
“มีความเป็นไปได้อยู่ 126,126 แบบ ว่ากลุ่มของเราจะไปอยู่กับกลุ่มอื่นอะไรบ้าง… คนร่างกติกา SOR WAR games ก็คิดมาเยอะแหล่ะ… พยายามให้มี pattern ที่หลากหลายที่สุด เพื่อให้การซื้อเสียงเป็นไปได้ยากที่สุด”
“แต่ฉันว่า… ยังไงก็มี เพราะเราคือประเทศกูมี”
Liar Games (SOR WAR games) รอบนี้… แตกต่างจาก ซีซั่นที่แล้วโดยสิ้นเชิง ซีซั่นก่อนหน้า คือการเปิดให้คนทั่วประเทศเข้ามาเลือกตัวแทน แต่ครั้งนี้ ต้องเป็นคนที่จ่ายเงิน 2,500 เยนและอายุเกินสี่สิบเท่านั้นถึงจะมีสิทธิเลือก SOR WAR games ดังนั้นคะแนนเพียงคะแนนเดียว จะมีน้ำหนักมหาศาล มันทำให้ผู้สมัครบางคนได้ไปต่อหรือตกรอบได้เลย ไม่เหมือนเลือกตั้งทั่วไป ที่คะแนนเสียงส่วนใหญ่จะชนะห่างกันเป็นหลักร้อย ถึงหลักหมื่น
เจ้าหน้าที่ ประกาศว่าในช่วงเวลาที่พวกเขากำลังเตรียมสถานที่ เขาอนุญาตให้ผู้สมัครที่อยู่ในสายเดียวกันพูดจาแนะนำตัว … เอาตรงๆ นี่คือโค้งสุดท้ายในการหาเสียงเพื่อให้คนต่างกลุ่มเลือกเขาไปสู่รอบถัดไป
“พี่พูดไม่เก่ง…” แต่พี่พูดคนเดียวมาแล้วสิบนาที
“ผมเป็นเด็กปั๊ม เติมน้ำมันมายี่สิบปีแล้ว ผมเนี่ยแหล่ะคือผู้เชี่ยวชาญด้านพลังงาน”
“พี่มาที่นี่เพื่ออะไรน่ะเหรอ… เพื่อทำให้คนของเรามีกิน มีใช้ มีเกียรติและหยุดตอแหลไปพร้อมๆ กันค่า”
“เราจะต้องแก้ Kenpo* ทั้งฉบับ จะมายกเว้นใดๆ ไม่ได้” Kenpo ในความหมายประเทศนี้คือ กฎหมายสูงสุดของประเทศ
“ให้กฎหมายที่ทำให้เด็กในประเทศมีการศึกษาที่ดี ให้เขาได้อยู่ในดินแดนที่บูชาความรู้ มากกว่าบูชาเงินตรา”
“ยกมือให้กฎหมายที่สนับสนุน เทคโนโลยี ให้ประเทศก้าวหน้าเรื่อง IT ให้เหมือนเกาลีที่ทำได้ ไม่งั้นพวกเราจะโดนทุกชาติแซง ถ้ามัวแต่เอื้อแต่ให้ทำแต่กฎหมายท่องเที่ยวเมืองรอง”
“หากฉันเป็นตัวแทน สิ่งแรกที่จะทำคือ แก้เรื่องปากท้อง Kenpo แม่งจะสำคัญกว่าเศรษฐกิจได้ยังไง”
“ผู้คนสี่สิบกว่าชีวิต ตั้งคำถามและท้าทายกัน “แน่ใจเหรอครับว่าเรื่องปากท้อง เป็นหน้าที่ของคุณที่ไปนั่งสองร้อยคนในสภาหรือ มันต้องเป็น สส หรือรัฐบาลทำหรือเปล่า !? ”
ในลานเลือกตั้งจะโกหกว่า เมื่อรับเลือกจะทำอะไร ล้วนเป็นแค่การลวงโฆษณาชวนเชื่อมันก็แค่ลมปาก เครื่องบันทึกเสียง มือถือก็ไม่มี ใครพูดว่าจะช่วยเลือกใคร หรือใครบอกว่าบูชาประชาธิปไตย… ก็ล้วนเป็นแค่เกมส์แห่งการโกหกเท่านั้น
ในทศวรรษนี้ ธานากะซังและชอซัง อดีตผู้นำจิตวิญญาณกลุ่มคนใน Liar Game ซีซั่นที่แล้ว ที่พยายามจะแก้กฎหมาย 211 กฎหมายที่คนในประเทศนี้ชอบพูดถึงมากที่สุด จนเจ้าหน้าที่สั่งให้พวกเขาไม่สามารถเล่น Liar games ภาคใดๆ กว่าสิบปี หรือตลอดชีวิต เคยบอกว่า หากอยากรู้ว่า คนคนนึงในประเทศแห่งนี้ ฝันถึงโลกสีใด ให้ถามไปเลย… ว่าคิดยังไงกับกฎหมาย 211
“นาโอะ… ถ้าอยากรู้ ก็คือคำถามนี้แหล่ะ เดินไปถามผู้หญิงกลุ่ม 14 ไหม”
ในช่วงเวลาที่เรายังถามไถ่ เพื่อพิสูจน์กึ๋นและสีของความฝันของผู้สมัครแต่ละคน เจ้าหน้าที่ประกาศอีกครั้ง ให้ทุกคนนั่งประจำที่ เริ่มการเลือกตั้งเพื่อหาผู้เหมาะสม สามคนต่อหนึ่งกลุ่ม เพื่อเข้าสู่ Liar Game รอบต่อไป
หมดเวลาทำการถามเพื่อรู้จักตัวตน ผู้สมัครทุกคนจะได้บัตรเลือกตั้งสี่ใบ เพื่อไปเลือกคนที่อยู่ในกลุ่มอื่นๆ ที่ไม่ใช่กลุ่มของเรา เพียงกลุ่มละหนึ่ง
“พี่อากิยามะ อย่างกลุ่ม 16 มีคนสมัครแค่คนเดียวและเขาก็ผูกโบ สีส้มด้วย…พี่เข้าใจเหมือนฉันไหม”
อากิยามะบอกว่า มันต้องขึ้นอยู่กับตัวเราแล้วล่ะ… เพราะนี่คือ Liar Games ทุกคนมีสิทธิโกหก เหลือแต่ตัวเราเองว่าเรา “เลือก” จะเชื่อหรือไม่เชื่อใคร
การเลือกตั้งดำเนินได้อย่างรวดเร็วเพราะจำนวนคนไม่ได้เยอะ จากเดิมที่เจ้าหน้าที่บอกว่า ต้องเลือกเสร็จประมาณบ่ายสามโมง เพียงแค่เที่ยง ทุกคนก็เลือกเสร็จแล้ว อยากชื่นชมเจ้าหน้าที่แห่ง SOR WAR games ว่าทำได้ดีและรักษาความโปร่งใส ได้ดี
ลำดับถัดไป คือการเปิดหีบบัตร เพื่อนับคะแนน อากิยามะเห็นคนสูงวัยหลายท่าน หยิบยาดม ยาหม่องขึ้นมาสูดดม คนข้างอากิยามะคนบอก ลุ้นยังกับฟังผลหวย…
การนับคะแนนของสายที่อากิยามะอยู่เป็นไปได้ช้า เพราะมีบัตรเจ้าปัญหา ที่เขียนว่าเลือกเบอร์ “02” เพราะมันต้องเลือก 1,2,3 เจ้าหน้าที่ต้องถามไถ่ คิดอยู่นานว่านี่คือบัตรดีหรือบัตรเสีย เพราะมันเป็นแต้มสำคัญ เพราะผู้สมัครเบอร์สองในกลุ่มนั้น หากใบนี้เป็นบัตรดีเขาจะได้ผ่านเข้ารอบถัดไป แต่ถ้าเสีย คือตกรอบทันที ทำให้เสียเวลาคุยกันนาน… ส่วนในอีกฟากฝั่ง สายอื่น กลับนับคะแนนไปได้เร็วกว่า มีดราม่าเกิดขึ้นเมื่อ มีคนสองคนในกลุ่มอาชีพผู้ประกอบการ SME คะแนนเท่ากัน แต่จำเป็นต้องมีคนผ่านเข้ารอบเพียงคนเดียว
กติกาบอกชัดเจน… ว่าหากเกิดกรณีนี้ มีทางออกเดียว คือ “จับฉลาก”
นาโอะ และอากิยามะ ก็ขำเหมือนกัน ว่าประเทศนี้ ตัดสินใจเลือกผู้แทนประเทศโดยการจับฉลาก แต่พวกเขาล้วนยอมรับ เพราะนี่คือกติกา … โดยหวังเพียงว่าคนที่ได้เป็นตัวแทนเพราะจับฉลาก จะมาเปลี่ยนกติกาโลกร้อง อิหยังเดสก๊ะ ในเร็ววัน… (อาจจะเปลี่ยนเป็น เป่ายิ้งฉุบ)
“ผลการจับฉลาก เบอร์สี่… ไม่ได้ถูกรับเลือกค่ะ”
เราเห็นคนที่เรารู้จักเดินออกไปจากลานเลือกตั้ง กลุ่มพวกพ้องเดียวกัน เอามือแตะบ่าและยกไม้ยกมือ…
“ไม่มีสงครามใดจะจบได้ โดยปราศจากศพทหาร” “SOR WAR games ก็เช่นกัน ต้องมีคนอุดมการณ์เดียวกันไม่ว่าจะฝั่งไหนล้มและหายกันไป… คนจะเปลี่ยน ชื่อจะเปลี่ยน ก็ช่างแม่ง… แต่ความฝันต้องไม่เปลี่ยน”
เสียงกล่าวขานว่า … “บัตรดี กลุ่ม 7 เบอร์ สอง” “บัตรดี กลุ่ม 13 เบอร์ หนึ่ง” … ดังแบบนี้อยู่สิบหกนาที
บ่ายแก่ๆ ของวันที่ 9 มิถุนายน เสียงไมค์ประกาศครั้งสุดท้ายที่บุนเคียวคุ …. เสียงเริ่มต้นของความหวังใหม่ ที่จะเห็นกฎหมายที่ทันสมัยและทัดเทียมกับโลกอีกฝั่ง…
“ท่านอากิยามะ ท่านนาโอะ กรุณามารับเอกสาร…. ตั๋วยินดีต้อนรับเข้าสู่ Liar Games รอบถัดไป”
*** ตัวละครในเรื่องสั้นนี้ ล้วนสมมติขึ้นทั้งหมด แต่สถานที่ มีจริงในโลกแห่งนี้
อย่างบุนเคียวคุ เป็นเมืองที่มีวัฒนธรรมที่เก่าแก่ของโตเกียว และมีมหาวิทยาลัยโตเกียวตั้งอยู่จริง
**** การ์ตูนเรื่อง Liar Game ก็มีอยู่จริง โดยตัวละครต้องมาแข่งเล่นเกมส์ แนวชิงไหวชิงพริบ และในเกมส์ก็อนุญาตให้โกหก หลอกลวง เป็นการ์ตูนที่สะท้อนว่า การไม่โกหกตรงไปตรงมา แบบโง่ๆ เลย กลับนำพาสู่ happy ending
เรื่องที่เกี่ยวข้อง >>
– สุโก้ย มาร์เก็ตติ้ง: ก็อตซิลล่า “minus one = ไม่นัดวัน” ไปจนถึงบอลโลกหญิง
– [Based on True story] จากแมนยูฯ สู่แนวคิดเกตุวดี & โตโยต้าไปถึง DHL (First half)
– [เรื่องสั้นสามมิติ] SHO TIME
– [เรื่องสั้นสามมิติ] เทพเจ้ายังเรียกพ่อ
– [เรื่องสั้นหักมุม] กำเนิดตำนานใหม่ “Kimetsu no Yaiba ดาบพิฆาตอสูร” เพลงดาบพิชิต One Piece
ที่มาและรูปภาพ :
https://www.forbes.com/sites/monicamercuri/2024/06/01/
#เรื่องสั้นไม่หักมุม The Liar Game (ภาคอำเภอ)